Wprowadzenie do wyników badań
W ostatnich badaniach naukowych skoncentrowano się na ocenie skuteczności terapii potrójnej z użyciem formoterolu w połączeniu z budesonidem i glikopironium w leczeniu pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (COPD), którzy wykazują cechy fenotypowe astmy, ale nie mają formalnej diagnozy astmy. Badania te dostarczają istotnych informacji na temat korzyści płynących z zastosowania tej terapii, co może mieć znaczenie w praktyce klinicznej. W ramach analizy połączono dane z dwóch dużych badań klinicznych, KRONOS i ETHOS, aby lepiej zrozumieć wpływ terapii potrójnej na funkcję płuc, częstość zaostrzeń oraz jakość życia związana ze zdrowiem.
Metodyka badania
Analiza obejmowała pacjentów z umiarkowanym do bardzo ciężkiego COPD, którzy mieli podwyższone poziomy eozynofili we krwi oraz wykazywali odwracalność oskrzeli. W badaniach KRONOS i ETHOS uczestniczyli pacjenci w wieku od 40 do 80 lat, z historią palenia oraz oceną COPD na poziomie ≥10. W KRONOS nie wymagano wcześniejszych zaostrzeń, natomiast w ETHOS pacjenci musieli mieć udokumentowaną historię przynajmniej jednego zaostrzenia w ciągu ostatniego roku. Oba badania wykluczały pacjentów z aktualną diagnozą astmy.
Grupa badawcza i interwencje
Pacjenci zostali losowo przydzieleni do grupy otrzymującej terapię potrójną (BGF) lub podwójne terapie (GFF i BFF). Główne punkty końcowe obejmowały ocenę funkcji płuc, częstość zaostrzeń oraz zmiany w wynikach kwestionariusza jakości życia St George’a (SGRQ) w ciągu 24 tygodni. Analiza statystyczna uwzględniała różnice w zmianach między grupami terapeutycznymi.
Wyniki analizy
Poprawa funkcji płuc
Wyniki badania wykazały, że terapia potrójna z formoterolem (BGF) znacząco poprawiła funkcję płuc w porównaniu do terapii podwójnej. Zmiany w wartości FEV1 (objętość wydechowa w pierwszej sekundzie) były większe w grupie BGF w porównaniu do GFF oraz BFF. Różnice te wynosiły odpowiednio 125 mL i 118 mL, co sugeruje, że pacjenci stosujący BGF doświadczali lepszej poprawy w funkcji płuc.
Redukcja częstości zaostrzeń
W odniesieniu do częstości zaostrzeń, terapia potrójna (BGF) zmniejszyła ryzyko wystąpienia umiarkowanych i ciężkich zaostrzeń o 72% w porównaniu do GFF oraz o 31% w porównaniu do BFF. Oznacza to, że pacjenci stosujący BGF mieli znacznie mniejsze ryzyko hospitalizacji oraz pogorszenia stanu zdrowia.
Poprawa jakości życia
Wyniki kwestionariusza SGRQ również wskazały na poprawę jakości życia pacjentów stosujących BGF w porównaniu do terapii podwójnej. Różnice w wynikach SGRQ wyniosły –5.18 w porównaniu do GFF oraz –1.09 w porównaniu do BFF, co sugeruje, że pacjenci na terapii potrójnej zgłaszali mniejsze objawy i lepsze samopoczucie.
Dyskusja nad wynikami
Wyniki analizy wskazują na wyraźne korzyści płynące z zastosowania terapii potrójnej z formoterolem w porównaniu do terapii podwójnej u pacjentów z COPD, którzy mają cechy fenotypowe astmy. Poprawa funkcji płuc, redukcja częstości zaostrzeń oraz lepsza jakość życia są istotnymi argumentami na rzecz włączenia tej terapii do standardowego leczenia. Obecne wytyczne sugerują, że pacjenci z podwyższonymi eozynofilami i cechami astmy powinni być rozważani do intensyfikacji terapii, a wyniki te potwierdzają skuteczność takiego podejścia.
Podsumowanie i wnioski
Podsumowując, wyniki tej analizy połączonej z badań KRONOS i ETHOS sugerują, że terapia potrójna z formoterolem przynosi znaczące korzyści w leczeniu pacjentów z COPD i cechami astmy. Te odkrycia mogą pomóc w podejmowaniu decyzji dotyczących początkowej terapii oraz przejścia do terapii potrójnej, co jest kluczowe dla poprawy wyników zdrowotnych pacjentów.
Bibliografia
Muro Shigeo, Seki Munehiro, Hurst John R, Petullo David, Marshall Jonathan, Bowen Karin, Darken Patrick F, Duncan Elizabeth A, Megally Ayman and Patel Mehul. Triple Therapy with Budesonide/Glycopyrronium/Formoterol Fumarate Dihydrate versus Dual Therapies for Patients with COPD and Phenotypic Features of Asthma: A Pooled Post Hoc Analysis of KRONOS and ETHOS. International Journal of Chronic Obstructive Pulmonary Disease 2024, 19(3), 2729-2737. DOI: https://doi.org/10.2147/COPD.S478349.
