Skuteczność współczesnych wytycznych w zarządzaniu POChP – nowe badanie

Czy współczesne wytyczne skutecznie zarządzają POChP?

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) pozostaje poważnym wyzwaniem zdrowotnym, dotykającym znaczną część populacji dorosłych po 40. roku życia. We Francji schorzenie to dotknęło 8,7% dorosłych w 2005 roku, z prognozowanym wzrostem do 9,6% do 2025 roku. W samym 2014 roku POChP była odpowiedzialna za ponad 18 000 zgonów w tym kraju. Jak wynika z nowego badania przeprowadzonego we Francji, leczenie trójlekowe w jednym inhalatorze (budezonid/bromek glikopironium/fumaran formoterolu) jest stosowane głównie zgodnie z aktualnymi wytycznymi, zarówno przez lekarzy pierwszego kontaktu, jak i pulmonologów.

Leczenie POChP wymaga kompleksowego podejścia, obejmującego modyfikację stylu życia, rehabilitację oddechową, wsparcie psychospołeczne oraz odpowiednio dobraną farmakoterapię. Kluczowe znaczenie mają krótko- i długodziałające leki rozszerzające oskrzela (beta-2 agoniści, leki przeciwcholinergiczne) oraz kortykosteroidy wziewne. W ciężkich przypadkach niezbędna jest długoterminowa tlenoterapia. Strategia eskalacji i deeskalacji terapeutycznej została szczegółowo opisana przez Globalną Inicjatywę dla Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc (GOLD) oraz Francuskie Towarzystwo Pulmonologiczne (SPLF).

W ostatnich latach dobrze udokumentowano rolę terapii trójlekowej w jednym inhalatorze w stałych kombinacjach (kortykosteroidy wziewne – ICS, długodziałający beta-2 agonista – LABA, długodziałający antagonista receptorów muskarynowych – LAMA). Zgodnie z wytycznymi SPLF dotyczącymi leczenia POChP, kombinacja ICS/LAMA/LABA powinna być zarezerwowana dla pacjentów, którzy nadal doświadczają duszności i/lub zaostrzeń (≥2 umiarkowane lub ≥1 ciężkie) pomimo leczenia terapią dwulekową, przy braku wcześniejszych działań niepożądanych związanych z ICS. Wytyczne francuskiej Haute Autorité de Santé (HAS) z 2019 roku ograniczały eskalację z terapii dwulekowej do pacjentów z ciężką POChP. Z kolei według wytycznych GOLD z 2021 roku, terapia trójlekowa jest zalecana jako leczenie eskalacyjne u pacjentów leczonych LABA i ICS, którzy nadal doświadczają zaostrzeń, i może być rozważana u pacjentów leczonych LABA i LAMA, którzy nadal doświadczają zaostrzeń, jeśli liczba eozynofili we krwi wynosi ≥100 komórek/µL.

Najnowsze wytyczne GOLD 2025 sugerują również, aby klinicyści rozważyli terapię trójlekową ICS/LAMA/LABA dla pacjentów z POChP leczonych LABA i ICS, którzy nadal doświadczają duszności lub wysokiego obciążenia objawami. Zalecenia dotyczące stosowania terapii trójlekowej opierają się w szczególności na dwóch dużych randomizowanych badaniach klinicznych przeprowadzonych u objawowych pacjentów z POChP z historią częstych i/lub ciężkich zaostrzeń – IMPACT i ETHOS, które wykazały znaczące zmniejszenie śmiertelności z wszystkich przyczyn wśród pacjentów, którym przepisano terapię trójlekową ICS/LAMA/LABA w jednym inhalatorze w porównaniu do terapii dwulekowej LABA+LAMA. Istnieją pewne dowody wskazujące, że stosowanie się do zaleceń leczenia jest lepsze u pacjentów, którym przepisano terapię trójlekową w jednym inhalatorze w porównaniu do terapii trójlekowej w wielu inhalatorach.

Czy nowa terapia trójlekowa zmienia standard leczenia?

W grudniu 2020 roku budezonid/bromek glikopironium/fumaran formoterolu (160/9/5 µg) (BUD/GLY/FOR) Aerosphere, nowa terapia trójlekowa w jednym inhalatorze, uzyskała europejskie pozwolenie na dopuszczenie do obrotu w leczeniu POChP. W marcu 2021 roku francuska Komisja Przejrzystości (CT) odpowiedzialna za ocenę leków, które uzyskały pozwolenie na dopuszczenie do obrotu, stwierdziła, że podobnie jak inne terapie trójlekowe w jednym inhalatorze stosowane w POChP, terapia trójlekowa BUD/GLY/FOR nie oferuje dodatkowej wartości klinicznej w leczeniu pacjentów z ciężką POChP, którzy nie byli skutecznie leczeni terapią dwulekową ICS/LABA lub LABA/LAMA.

Komisja Przejrzystości HAS wyraziła również obawy dotyczące potencjalnego niewłaściwego stosowania leków zawierających ICS u pacjentów z POChP w następstwie raportu Dyrekcji Generalnej ds. Zdrowia z 2007 roku, który wskazywał na 40% wskaźnik przepisywania ICS przez lekarzy ogólnych, w porównaniu do oczekiwanego wskaźnika 20% na podstawie danych epidemiologicznych dotyczących POChP we Francji i zaleceń GOLD z 2007 roku. Aby rozwiązać ten problem, inicjowanie terapii trójlekowych w jednym inhalatorze dla pacjentów z POChP (w tym BUD/GLY/FOR) zostało ograniczone do pulmonologów, a Komisja Przejrzystości zażądała przeprowadzenia badania post-rejestracyjnego w celu opisania historii choroby, charakterystyki POChP i wcześniejszych terapii pacjentów, którym przepisano terapię trójlekową.

Początkowo, zgodnie z zaleceniami HAS, inicjacja tej terapii była ograniczona wyłącznie do pulmonologów. Dopiero w czerwcu 2023 roku HAS usunęła to ograniczenie, pozwalając każdemu lekarzowi na rozpoczęcie terapii trójlekowej w jednym inhalatorze u pacjentów z ciężką POChP, którzy doświadczali utrzymujących się zaostrzeń lub objawów pomimo terapii dwulekowej z ICS i LABA lub LABA i LAMA. Komisja Przejrzystości ustaliła również, że przepisanie terapii trójlekowej BUD/GLY/FOR powinno być inicjowane tylko wtedy, gdy w roku poprzedzającym inicjację przeprowadzono testy czynności płuc potwierdzające istnienie obturacyjnej choroby dróg oddechowych, i zaleciła, aby kontrola przez pulmonologa była przeprowadzana w ciągu roku po początkowej recepty w celu potwierdzenia, że ICS są konieczne.

Celem nowego badania było wykorzystanie rzeczywistych, rutynowo zbieranych danych medycznych we Francji do opisania profilu pacjentów z POChP, u których rozpoczęto terapię trójlekową BUD/GLY/FOR Aerosphere w jednym inhalatorze, porównanie tego profilu między różnymi lekarzami przepisującymi (lekarzami ogólnymi i pulmonologami) oraz zbadanie zgodności z krajowymi i międzynarodowymi wytycznymi dotyczącymi leczenia POChP. Głównym celem badania było opisanie charakterystyki pacjentów z POChP w momencie rozpoczęcia terapii trójlekowej BUD/GLY/FOR, w tym charakterystyki demograficznej, chorób współistniejących, postępowania i charakterystyki związanej z POChP (ciężkość i poprzednie leczenie). Celem drugorzędowym było opisanie odsetka pacjentów, u których rozpoczęto terapię trójlekową BUD/GLY/FOR zgodnie z wytycznymi SPLF 2021, HAS 2019 i GOLD 2021.

Jak prezentuje się profil pacjentów leczonych BUD/GLY/FOR?

“Nasze badanie dostarcza cennych informacji na temat rzeczywistego stosowania terapii trójlekowej BUD/GLY/FOR w praktyce klinicznej, co może pomóc lekarzom w podejmowaniu bardziej świadomych decyzji terapeutycznych” – piszą autorzy badania.

Badanie miało charakter obserwacyjny, przekrojowy, wykorzystujący zarówno retrospektywne, rutynowo zbierane dane medyczne, jak i dodatkowe dane zbierane za pomocą kwestionariusza. Okres badania obejmował 2 lata od przybliżonej daty wprowadzenia terapii trójlekowej BUD/GLY/FOR na rynek francuski, od września 2021 do września 2023 roku.

Dane do badania uzyskano z The Health Improvement Network (THIN®) France, bazy danych Cegedim. THIN to schemat nieinwazyjnego zbierania danych medycznych, który gromadzi zanonimizowane dane pacjentów z elektronicznej dokumentacji medycznej uczestniczących lekarzy ogólnych i specjalistów klinicznych. Bazy danych Cegedim są anonimizowane zgodnie z obowiązującymi przepisami, regulacjami i politykami ochrony danych. THIN France zawiera zanonimizowane elektroniczne karty pacjentów z puli 2000 lekarzy ogólnych i 1000 specjalistów klinicznych, w tym 65 pulmonologów (prywatna praktyka). Dane obejmują szczegóły demograficzne i informacje medyczne, w tym diagnozy, recepty na leki, testy diagnostyczne, hospitalizacje, konsultacje ambulatoryjne w szpitalu oraz skierowania do specjalistów. THIN jest reprezentatywny dla populacji francuskiej pod względem wieku, płci i rozkładu geograficznego.

Dodatkowo zbierano dane prospektywnie za pomocą kwestionariuszy wysyłanych do uczestniczącej puli lekarzy, które były wypełniane podczas konsultacji z pacjentami z POChP rozpoczynającymi terapię trójlekową BUD/GLY/FOR. Kwestionariusze te zbierały dane dotyczące statusu palenia, natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej (FEV1; do oceny ciężkości POChP), duszności i czasu trwania POChP w momencie rozpoczęcia BUD/GLY/FOR. Wypełnienie kwestionariusza było dobrowolne.

Do badania włączono wszystkich pacjentów z bazy danych THIN France z co najmniej dwoma zarejestrowanymi kodami ICD-10 dla POChP lub przewlekłego zapalenia oskrzeli (J41.x, J42.x, J43.x, J44.x), którzy rozpoczęli terapię trójlekową BUD/GLY/FOR Aerosphere między wrześniem 2021 a wrześniem 2023 roku. Pacjenci musieli mieć skomputeryzowaną historię dokumentacji medycznej (zintegrowaną historię refundacji) przez co najmniej 12 miesięcy przed rozpoczęciem terapii, w celu zebrania danych dotyczących wcześniejszych recept na POChP, zaostrzeń i innych charakterystyk pacjenta, takich jak choroby współistniejące. Pacjenci z przewlekłym zapaleniem oskrzeli zostali włączeni w celu zwiększenia czułości populacji badanej; definicja ta jest zgodna z innymi europejskimi badaniami bazodanowymi.

Spośród 121 117 pacjentów z rozpoznaniem POChP zidentyfikowanych w bazie danych THIN France między wrześniem 2021 a wrześniem 2023 roku, łącznie 623 pacjentów z POChP rozpoczęło terapię trójlekową BUD/GLY/FOR w tym okresie. Z tej grupy 263 pacjentów miało historię refundacji wynoszącą co najmniej 12 miesięcy w THIN i zostali oni włączeni do leczenia przez uczestniczących pulmonologów lub lekarzy ogólnych; ci pacjenci stanowili populację badaną.

Charakterystyka demograficzna była zbliżona między pacjentami z POChP, którym przepisano terapię trójlekową BUD/GLY/FOR przez lekarzy ogólnych i pulmonologów: średni wiek pacjentów wynosił 69 lat, a nieco ponad połowa to mężczyźni. Mediana czasu trwania POChP w momencie rozpoczęcia leczenia wynosiła 5 lat. Łącznie 156 (59,3%) pacjentów miało zapis spirometrii, a zarejestrowane użycie spirometrii było wyższe wśród pacjentów, którym przepisano leczenie przez pulmonologa w porównaniu do grupy lekarzy ogólnych (odpowiednio 67,6% vs 44,1%).

Odsetek pacjentów z długotrwałą chorobą był nieco wyższy w grupie, w której leczenie zostało rozpoczęte przez lekarza ogólnego, w porównaniu do pacjentów, u których leczenie rozpoczął pulmonolog (odpowiednio 80,6% vs 76,5%), a ogólne obciążenie chorobowością było największe w grupie, w której leczenie rozpoczął lekarz ogólny (47,3% vs 32,9% pacjentów z indeksem chorób współistniejących Charlsona wynoszącym 5 lub więcej).

Jakie wnioski płyną z praktyki klinicznej?

Jednakże istniały znaczące różnice w rozkładzie określonych chorób współistniejących między dwiema grupami. Wśród pacjentów, u których leczenie rozpoczął lekarz ogólny, był większy odsetek osób z rozpoznaniem chorób kardiometabolicznych i zaburzeń zdrowia psychicznego, w tym nadciśnienia (57,0% w grupie lekarzy ogólnych w porównaniu do 18,8% w grupie pulmonologów), cukrzycy (29,0% vs 10,0%), zaburzeń lękowych (30,1% vs 12,9%) oraz zaburzeń depresyjnych (29,0% vs 8,8%). Z drugiej strony, w grupie pacjentów, u których leczenie rozpoczął pulmonolog, był większy odsetek pacjentów z POChP z historią astmy: 33,3% w grupie lekarzy ogólnych w porównaniu do 51,8% w grupie pulmonologów.

Około trzech czwartych (77,2%) pacjentów w badanej populacji miało zarejestrowane umiarkowane lub ciężkie zaostrzenie w roku poprzedzającym rozpoczęcie terapii trójlekowej BUD/GLY/FOR. Prawie dwie trzecie pacjentów z POChP miało 2 lub więcej umiarkowanych zaostrzeń w poprzednim roku. Liczba uczestników z zarejestrowanymi ciężkimi zaostrzeniami była niska (n=4, 1,5%). Zaostrzenia były podobne między pacjentami, u których leczenie rozpoczął lekarz ogólny i pulmonolog.

Niemal połowa pacjentów, u których rozpoczęto terapię trójlekową BUD/GLY/FOR, była wcześniej leczona terapią dwulekową (44,5%), przy czym odsetek ten był nieco wyższy w przypadku pacjentów, u których leczenie rozpoczął lekarz ogólny w porównaniu do pulmonologa (odpowiednio 48,4% vs 42,4%). Wśród pacjentów, u których leczenie BUD/GLY/FOR rozpoczął lekarz ogólny, wcześniejsze leczenie LABA i LAMA było częstsze niż LABA i ICS (57,8% vs 40,0% leczonych terapią dwulekową), podczas gdy te dwie terapie dwulekowe były przepisywane równie często wśród pacjentów, u których leczenie rozpoczął pulmonolog (47,2% zarówno dla LABA i LAMA, jak i LABA i ICS).

Co więcej, 41,8% pacjentów było wcześniej leczonych inną terapią trójlekową przed rozpoczęciem leczenia BUD/GLY/FOR, przy czym odsetek ten był wyższy wśród pacjentów, u których leczenie rozpoczął pulmonolog w porównaniu do lekarza ogólnego (odpowiednio 47,6% vs 31,2%). Około 60,9% pacjentów, którym przepisano inną terapię trójlekową, było leczonych terapią trójlekową w jednym inhalatorze/o stałej dawce. Ogólnie rzecz biorąc, większość pacjentów (86,3%) miała wcześniej przepisaną terapię dwu- lub trójlekową przed rozpoczęciem terapii trójlekowej BUD/GLY/FOR.

Współczynnik wypełnienia kwestionariusza zbierającego dane na temat historii i ciężkości POChP był niski, szczególnie przez lekarzy ogólnych. Tam, gdzie dane były dostępne, ponad połowa pacjentów (56,4%), u których rozpoczęto leczenie terapią trójlekową BUD/GLY/FOR, miała ciężką lub bardzo ciężką POChP; odsetek pacjentów z ciężką/bardzo ciężką POChP był nieco wyższy wśród pacjentów, u których leczenie rozpoczęli lekarze ogólni w porównaniu do pacjentów, u których leczenie rozpoczęli pulmonolodzy (69,2% vs 54,0%). Większość pacjentów (78,2%) miała historię POChP trwającą co najmniej 6 lat.

“Dlaczego widzimy różnice w profilach pacjentów między lekarzami pierwszego kontaktu a pulmonologami? Czy odzwierciedla to rzeczywiste różnice w populacjach pacjentów, czy może różnice w podejściu diagnostycznym i terapeutycznym?” – zastanawiają się autorzy badania.

Około 68,8% pacjentów, którym przepisano terapię trójlekową BUD/GLY/FOR, rozpoczęło leczenie zgodnie z wytycznymi SPLF 2021, zdefiniowanymi jako wcześniejsze przepisanie terapii dwulekowej z co najmniej 2 umiarkowanymi lub 1 ciężkim zaostrzeniem w poprzednim roku, lub zmiana z innej terapii trójlekowej. Przestrzeganie zaleceń wytycznych było nieco wyższe wśród pulmonologów (72,4%) w porównaniu do lekarzy ogólnych (62,4%).

Wśród pacjentów z udokumentowanym stopniem ciężkości POChP, 75,2% rozpoczęło leczenie terapią trójlekową BUD/GLY/FOR zgodnie z wytycznymi HAS, to znaczy u pacjentów z ciężką POChP, u których wystąpiły dalsze zaostrzenia podczas leczenia podtrzymującego terapią dwulekową lub którzy zmienili leczenie z innej terapii trójlekowej. Odsetek ten był ponownie nieco wyższy w grupie, w której leczenie rozpoczął pulmonolog, w porównaniu do grupy, w której leczenie rozpoczął lekarz ogólny (odpowiednio 76,3% i 69,2%).

Liczba pacjentów z zapisem liczby eozynofili była bardzo niska, dlatego nie było możliwe oceny odsetka pacjentów, którym przepisano terapię trójlekową BUD/GLY/FOR zgodnie z wytycznymi GOLD 2021.

Charakterystyka pacjentów w tym badaniu była porównywalna z badaniami klinicznymi BUD/GLY/FOR Aerosphere pod względem wieku i płci. Ponadto, charakterystyka pacjentów była podobna do charakterystyki pacjentów z ciężką POChP zgłoszonych w podobnych badaniach opartych na rzeczywistych danych w innych krajach, a także we Francji. W badaniu Dalon i współpracowników, które obejmowało próbkę pacjentów z francuskiej krajowej bazy danych zdrowotnych, pacjenci mieli średni wiek 68 lat, a 67% stanowili mężczyźni; częstość występowania chorób współistniejących, takich jak depresja (20,5%) i cukrzyca (17,6%), była również podobna do zaobserwowanych w naszym badaniu.

W badaniu OPTI, które wykorzystywało bazę danych THIN France do opisania charakterystyki pacjentów z POChP rozpoczynających terapię trójlekową (w jednym lub wielu inhalatorach) we Francji, pacjenci przechodzący na terapię trójlekową mieli średnio 67 lat, a 56% stanowili mężczyźni, a częstość występowania chorób współistniejących była również ogólnie podobna do zaobserwowanych w naszym badaniu (astma 45,6%, nadciśnienie 44,4% i zaburzenia snu 36,8%). Odsetek pacjentów z zapisem spirometrii wykonanej przez lekarza ogólnego w badaniu OPTI był niższy (33,4%) niż w naszym badaniu; dane naszego badania są bardziej aktualne (2021-2023) w porównaniu do badania OPTI (2017-2019), i ta różnica może odzwierciedlać zmiany w praktyce klinicznej w podstawowej opiece zdrowotnej w odniesieniu do stosowania spirometrii.

Odwrotnie, niższy odsetek pacjentów miał spirometrię w grupie, w której leczenie rozpoczął pulmonolog w naszym badaniu w porównaniu do badania OPTI (67,6% vs 92,2%, odpowiednio); może to być częściowo wyjaśnione przez znaczący odsetek uczestników w naszym badaniu, którzy zmienili jedną terapię trójlekową na inną, a nie rozpoczynali terapię trójlekową w jednym lub wielu inhalatorach po raz pierwszy, co miało miejsce w badaniu OPTI. Odsetek pacjentów z ciężką/bardzo ciężką POChP wśród tych, którym przepisano terapię trójlekową BUD/GLY/FOR w naszym badaniu, był podobny do innego badania francuskiego, TRILIFE, które analizowało rzeczywiste stosowanie dipropionianu beklometazonu/bromku glikopironium/formoterolu (BECLO/GLY/FOR), w którym 58% pacjentów miało ciężką/bardzo ciężką POChP w momencie rozpoczęcia BECLO/GLY/FORM.

W momencie rozpoczęcia terapii trójlekowej BUD/GLY/FOR, większość pacjentów w naszej populacji badanej była wcześniej leczona terapią dwulekową (44,5%) lub terapią trójlekową (41,8%). Wcześniejsza terapia dwulekowa była nieco częstsza wśród tych, u których leczenie rozpoczął lekarz ogólny, podczas gdy wcześniejsza terapia trójlekowa była częstsza wśród tych, u których leczenie rozpoczął pulmonolog. U pacjentów przechodzących z terapii dwulekowej, wcześniejsze leczenie LAMA i LABA było nieco częstsze niż ICS i LABA. Wyniki te są zgodne z wynikami przedstawionymi w REFRAIN, retrospektywnym badaniu przeprowadzonym przy użyciu bazy danych SNDS we Francji w celu zbadania stosowania terapii trójlekowej w jednym inhalatorze flutykazonu furoanu/umeklidynium/wilanterolu (FF/UMEC/VI), w którym 39% pacjentów z POChP było wcześniej leczonych terapią dwulekową, a 43% terapią trójlekową. Nasze wyniki są również zgodne z badaniem TRILIFE, w którym 50% pacjentów było wcześniej leczonych terapią dwulekową, a 39% terapią trójlekową przed rozpoczęciem BECLO/GLY/FOR.

Ponad trzy czwarte pacjentów (77,2%) w naszym badaniu miało zarejestrowane co najmniej jedno umiarkowane lub ciężkie zaostrzenie w roku poprzedzającym rozpoczęcie terapii trójlekowej BUD/GLY/FOR, przy czym większość (63,9%) doświadczyła co najmniej dwóch umiarkowanych lub jednego ciężkiego zaostrzenia. Charakterystyki te były podobne zarówno u lekarzy ogólnych, jak i pulmonologów przepisujących leki. Wyniki te są zgodne z badaniem OPTI, w którym 74,9% pacjentów doświadczyło co najmniej jednego umiarkowanego lub ciężkiego zaostrzenia w roku przed rozpoczęciem terapii trójlekowej. W badaniu REFRAIN, 20% do 25% pacjentów z POChP doświadczyło ciężkiego zaostrzenia, a 68% pacjentów umiarkowanego zaostrzenia w ciągu 3 lat przed rozpoczęciem FF/UMEC/VI.

Badanie to wykorzystuje dane z rzeczywistej praktyki z reprezentatywnej na poziomie krajowym bazy danych we Francji (THIN France). Uczestniczący lekarze są reprezentatywni dla praktyki klinicznej we Francji. Dane dotyczące recept są zbierane poprzez powiązanie z danymi aptecznymi, maksymalizując rejestrację informacji o receptach niezależnie od specjalności lekarza przepisującego leki.

Niemniej jednak istnieje kilka ograniczeń. Po pierwsze, możliwe jest, że niektóre choroby współistniejące mogą być niedoszacowane w tej próbie pacjentów; w szczególności niższy indeks chorób współistniejących Charlsona i częstość występowania chorób współistniejących niezwiązanych z układem oddechowym w grupie pulmonologicznej prawdopodobnie wynika częściowo z gorszej rejestracji chorób współistniejących w tej grupie. Po drugie, nie byliśmy w stanie zgłosić statusu palenia i duszności, ponieważ współczynnik wypełnienia tych pytań w kwestionariuszu wysłanym do lekarzy był bardzo niski. Brak danych dotyczących duszności oznaczał, że nie byliśmy w stanie obliczyć odsetka pacjentów, którzy przeszli z terapii dwulekowej z dusznością zgodnie z wytycznymi SPLF; w rezultacie odsetek pacjentów, którym przepisano terapię trójlekową BUD/GLY/FOR zgodnie z wytycznymi SPLF, mógł zostać niedoszacowany.

Po trzecie, istniał wysoki poziom brakujących danych dotyczących ciężkości POChP, ponownie ze względu na słabe wypełnienie kwestionariusza, szczególnie wśród tych, u których leczenie rozpoczęli lekarze ogólni; oznaczało to, że przestrzeganie wytycznych HAS nie mogło być ocenione dla wszystkich pacjentów w populacji badanej. Podobnie, istniał bardzo wysoki poziom brakujących danych dotyczących liczby eozynofili, i dlatego nie było możliwe oceny przestrzegania wytycznych GOLD. Po czwarte, ciężkie zaostrzenia mogą być niedoszacowane, ponieważ dane dotyczące hospitalizacji w szpitalach publicznych nie są dostępne za pośrednictwem zintegrowanej historii refundacji Caisse Nationale d’Assurance Maladie i dlatego nie są rejestrowane w danych THIN. Po piąte, uczestnicy, u których rozpoczęto terapię trójlekową BUD/GLY/FOR między 2021 a 2023 rokiem, zostali włączeni do badania; pacjenci, u których leczenie rozpoczęto w ostatnich latach, nie są uwzględnieni. Wreszcie, chociaż dane zostały zebrane z reprezentatywnej puli lekarzy we Francji, nie były dostępne żadne informacje dotyczące pulmonologów szpitalnych w ramach THIN, co potencjalnie prowadzi do pewnego błędu selekcji.

“Nasze badanie wskazuje na potrzebę poprawy dokumentacji klinicznej, szczególnie w zakresie kluczowych parametrów, takich jak wyniki spirometrii, status palenia i poziom eozynofili we krwi, które są niezbędne do właściwego podejmowania decyzji terapeutycznych” – konkludują autorzy.

Podsumowując, to badanie wykorzystujące dane z rzeczywistej praktyki pokazuje, że charakterystyka pacjentów rozpoczynających terapię trójlekową BUD/GLY/FOR we Francji jest zgodna z wcześniej opublikowanymi badaniami dotyczącymi innych terapii trójlekowych w POChP. Większość pacjentów z POChP ma przepisaną terapię trójlekową BUD/GLY/FOR zgodnie z aktualnymi wytycznymi leczenia, niezależnie od tego, czy terapia jest przepisana przez lekarza ogólnego czy pulmonologa.

Podsumowanie

Badanie przeprowadzone we Francji analizowało stosowanie terapii trójlekowej budezonid/bromek glikopironium/fumaran formoterolu (BUD/GLY/FOR) u pacjentów z POChP. Analiza objęła 263 pacjentów ze średnią wieku 69 lat, u których terapię rozpoczęto między wrześniem 2021 a wrześniem 2023 roku. Wykazano, że około 69% przypadków przepisania leku było zgodne z wytycznymi SPLF 2021, przy czym przestrzeganie zaleceń było wyższe wśród pulmonologów (72,4%) niż lekarzy pierwszego kontaktu (62,4%). Większość pacjentów (77,2%) doświadczyła zaostrzeń w roku poprzedzającym rozpoczęcie terapii, a 86,3% było wcześniej leczonych terapią dwu- lub trójlekową. Badanie ujawniło różnice w profilach pacjentów między grupami lekarzy, szczególnie w zakresie chorób współistniejących. Wykazano również potrzebę lepszej dokumentacji klinicznej, zwłaszcza w zakresie wyników spirometrii i poziomu eozynofili we krwi.